Ove godine obeležava se pola veka od pobede Mozambika u borbi za nezavisnost te zemlje od portugalske kolonijalne vlasti, što je i tema ovog dela, snimljenog prema ideji Licinija Azeveda, kasnije nagrađivanog afričkog reditelja i scenariste. Uz njega, scenario za tu ratnu, društvenu i intimnu dramu potpisuju Luis Patrihim, književnik Branimir Šćepanović i reditelj Velimirović.

„Vreme leoparda“ je prvi film u istoriji kinematografije Mozambika. Sniman je na autentičnim lokacijama, s glumcima i naturščicima i crne i bele puti. Glavne uloge igrali su Armando Loja, Ana Mazu i Santos Mulungo.

Foto promo

Kinematografija tadašnje nesvrstane Jugoslavije pomogla je značajnom ekipom umetničkih saradnika u kojoj su bili snimatelj Dušan Ninkov, montažer Marko Babac i kompozitor Kornelije Kovač, dok je scenograf bio Žoao Maćado da Grasa, a asistent režije Sol de Karvaljo, koji je vremenom postao takođe istaknuti filmski autor u svojoj zemlji.

Scene borbe su realizovane vrlo dobro i sigurno, a temeljna postavka da se kao vođe u sukobu nađu dva druga iz detinjstva vođena je sa dosta takta, pa ovaj komunikativan film može jasno preneti osnovne parametre mozambičke borbe za slobodu stranom gledaocu, ocenio je u detaljnoj analizi Dimitrije Vojnov.

Producenti su bili Avala film, CFS Košutnjak i Nacionalni institut za kinematografiju Mozambika.

To je inače bio poslednji igrani film istaknutog filmskog autora Velimirovića (1930-2005), koji je rođen na Cetinju, a veći deo karijere ostvario u Beogradu. U njegovom opusu je 45 igranih i dokumentarnih, dugometražnih i kratkih filmova – „Dan četrnaesti“ (1960), „Lelejska gora“ (1968), „Derviš i smrt“ (1974), „Dorotej“ (1982)…

foto priv. arhiva

„Vreme leoparda“ će 5. juna biti prikazano i na univerzitetu SOAS u Londonu, obeležavajući 40 godina od premijere filma, 50 godina nezavisnosti Mozambika, kao i 20 godina od smrti Zdravka Velimirovića

Taj događaj, organizovan u saradnji sa Umetničkim udruženjem Zdravko i Ranka Velimirović, istovremeno je omaž i proslava kulturnog sećanja kroz film koji „nudi snažnu i poetsku meditaciju o kolonijalizmu, prijateljstvu i revoluciji“ dok „isprepliće ličnu istoriju i političku transformaciju u priči koja je istovremeno intimna i epska“.